پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

همیشه بعضی از صاحبان تریبون و قلم، بدون ارائه دلایلی عقل پسند به تقدیس فقر پرداخته و با فضیلت تراشی برای آن، عموماً فقر را نشأت گرفته از اراده الهی برای امتحان و تزکیه بندگان می‌دانند!جملاتی نظیر دنیا محل عیش و نوش نیست، فقر امتحان الهی است، فقرا نزد خدا بر اغنیاء شرافت دارند و امثالهم سخنان آشنایی در تئوریزه کردن هیولای فقر هستند. نکبت بودن فقر چنان عیان است که نیازی به بحث و استدلال ندارد. با این حال تحقیقات علمی زیادی در مورد اثرات زیانبار فقر بر انسان‌ها انجام شده است که با دقت زوایای مخرب، حقارت بار و کرامت سوز فقر را نشان می‌دهد. این باور غلط چه نسبتی با عدالت و رحمانیت خداوند دارد؟ کسانی که به این باور غلط ایمان دارند نظرشان نسبت این فرمایش امام علی (ع) چیست؟